Deze week 'Europees debuut' van duo Bernaerts-Truyts

“Zonder goede  begeleiding kom je er niet!”

Merkwaardig.

Terwijl vele ‘klassieke’ topclubs naarstig op zoek gaan naar scheidsrechters om te voldoen aan de leveringsplicht, doet zich in het piepjonge Heist o/d Berg het tegenovergestelde voor. Zij moeten slechts één scheidsrechter leveren om in orde te zijn met het vereiste aantal. In hun geval is dat bij de opkomende club één scheidsrechter. Maar… zij tellen liefst zes scheidsrechters. En dat voor een club die pas gestart is in 2013.

Daar wilden we meer van weten. Te meer omdat – uitgerekend in de ‘Week van de official’ – één duo zelfs haar eerste selectie viert voor het fluiten van wedstrijden in de Super Handball League.

Welkom Robbe Truyts (22 jaar)  en Yentof Bernaerts (26 jaar)…

Nog merkwaardig: met Winrik Delanghe en Michaël Van Loock had de club al twee oud-gedienden, die hun weg naar de club gevonden hebben, maar de andere vier zijn gewoon ‘eigen kweek’. Zoals o.a. de dochter van Michaël.

Hoe is dat te verklaren Gunther Hendrickx?

Bestuurslid Gunther Hendrickx: “Het is misschien een gelukkige samenloop van omstandigheden, maar ik denk toch ook wel dat ons clubbeleid hiertoe bijgedragen heeft. Onze spelers J/M16 verplichten we immers om een cursus te volgen en minstens één wedstrijd te fluiten. Steeds onder begeleiding wel te verstaan. Op die manier kunnen ze ervaren dat het niet altijd gemakkelijk is om een wedstrijd te leiden en bovendien doen ze hierdoor meer reglementenkennis op.”

Zijn er nog andere argumenten?

“Er speelt inderdaad misschien ook nog wel een ander argument mee. De meeste spelers komen natuurlijk graag spelen, maar soms ontdekken ze dat ze met het fluiten verder kunnen geraken van met het handballen. En dan proberen ze wel een stap naar het scheidsrechterschap te zetten. Steeds onder begeleiding van ervaren scheidsrechters.

Goed voor de club enerzijds, maar langs de andere kant verliezen we daardoor wel spelers die wellicht ook trainer konden worden. En niet iedereen blijft speler bij Heist o/d Berg eens hij of zij ref wordt. Nu rijk worden deze jongens ook niet. Vanuit de club proberen we onze waardering dan ook uit te spreken op een andere manier. Zo plaatsen we wel eens een tekst over hen online of krijgen ze een nieuw truitje van de club.”

Europese dromen

Intussen maakt ook een duo van ‘eigen kweek’ haar debuut in de Super Handball League, nl. Yentof Bernaerts en Robbe Truyts.

Toch wel op een zeer jonge leeftijd, niet?

Robbe Truyts: “Dit is het vierde seizoen dat we een duo zullen vormen. Wij hebben ons dadelijk geëngageerd en met de hulp van een aantal begeleiders zijn we stilaan tot een hoger niveau opgeklommen.”

Dat was toch wel even wennen, niet?

“Dat ging aanvankelijk inderdaad met horten en stoten, maar gelukkig konden we rekenen op een goede begeleiding. We werden niet aan ons lot overgelaten. Als het mogelijk is, gaan we ook allebei nog spelen. Maar tot ergernis van de trainer kiezen we wel voor de arbitrage (lacht). Tja, op een bepaald moment moet je keuzes maken. Zeker als je ambities hebt om het als scheidsrechter te maken.”

Wat heb je vooral moeten leren als ref?

“Het was vooral een kwestie om te durven gewoon jezelf te blijven op het terrein. Dat was zeker in het eerste jaar niet vanzelfsprekend. Je moet in jezelf blijven geloven en je moet altijd geconcentreerd blijven. Maar dat groeit wel mettertijd. En er blijft toch altijd wel een beetje de spanning om af te wachten of je het goed doet. Dat leer je eerst binnen het clubniveau en later via de bond. Maar zonder goede begeleiding kom je er niet.”

Waaruit bestaat die begeleiding dan precies?

“Met z’n tweeën moeten we natuurlijk onze beslissingen op mekaar afstemmen. We fluiten ook met headsets, waardoor we de ganse wedstrijd met mekaar in contact blijven. Niet echt een probleem, want ik ken Yentof intussen toch ook al een aantal jaren. Maar elke wedstrijd wordt gefilmd en nadien worden de positieve en de negatieve punten geanalyseerd bij het bekijken van de videobeelden. Plus dat we ook een aantal punten bespreken met andere koppels op ons niveau.”

Hoe ver reikt de ambitie?

“Wij konden vorig seizoen al enkele wedstrijden arbitreren tijdens de play-offs, nu volgt de Super Handball League en het zal de komende jaren vooral kwestie zijn om in beide sectoren nog meer ervaring op te doen. En dat we vooral stabiel blijven in onze beoordelingen op het terrein. Wij hebben ook al eens één keer mogen proeven van het fluiten op Europees niveau. Twee jaar geleden mochten we in Praag de finale leiden van het grootste indoortoernooi van Europa voor U19 Men. Ook tijdens de wedstrijden van de Belgische selecties U18 en U20 mochten we al aantreden. Maar de ultieme wens blijft wel om ook in officiële Europese wedstrijden als EHF-ref actief te zijn. Dankzij het Young Referee Project van de Belgische bond  hebben we al heel wat stappen kunnen zetten in de goede richting. Zo krijgen we de mogelijkheid om te groeien naar een zo hoog mogelijk niveau.”

Tekst: Marcel Coppens

Foto’s: Heist o/d Berg