Rust in vrede Jef - details afscheidsplechtigheid

We vernemen het overlijden van Jef Princen. De Raad van Bestuur van de Vlaamse Handbalvereniging biedt familie, vrienden en kennissen hun diepste medeleven aan.

Maandag 10 september 2018 is er om 11 uur een afscheidsplechtigheid in aula 't Zand, Zandweg 1 te Berendrecht.

Wie Jef nog een laatste groet wil brengen dan dat nu donderdag doen, van 18 uur tot 18.30 uur in het Rouwcentrum Groffen, Monnikenhofstraat 87, Berendrecht.

Rouwadres: Victor Govaerslaan 10 bus 2, 2170 Merksem.

We ontvingen een 'in memoriam' geschreven door Dirk Jaspers.

In memoriam Jef Princen

Jef is niet meer , hij heeft ons definitief verlaten op 2 september in de voormiddag…..

In 1978 zat ik op de trainersschoolbanken in Dendermonde op initiator cursus bij Vuk Roganovic en Piet Moons. Naast mij een man met een indrukwekkende snor… de Jef. Langs zijn neus weg vroeg hij of ik geen trainer wilde worden bij Kapek. De start van 6 fantastische jaren als trainer met Jef aan mijn zijde. Op papier was hij assistent maar hij was zoveel meer hij was mijn mentor, hij was de zalver op de bank als dit nodig was , hij was het bindmiddel waar iedereen respect voor had in de ploeg, hij was de kok van lekkere scampi’s, hij was bovenal een vriend waar je kon op rekenen.

In die zes jaar werd Jef ook gewaardeerd assistent van de nationale ploeg. Aan de zijde van Eddy De Smedt beleefde hij de CWK in eigen land met de unieke promotie naar de B groep, aan de zijde van Taborsky bleef hij nog jaren verbonden aan de nationale ploeg. Maar hij wilde ook – en terecht – een eigen trainerscarrière uitbouwen en werd trainer bij Lokeren, Avanti Lebbeke, Waasmunster , terug Kapek(la) om zijn loopbaan te eindigen bij Olse Merksem. Hier vervulde hij zowel de functie van trainer als later die van technisch directeur. Nu op latere leeftijd zagen we hem nog alle thuiswedstrijden op de eerste rij zitten naast onafscheidelijke vrienden als Marcel en Luc Van Tricht. Zijn plaatsje zal leeg zijn en nooit meer ingenomen worden.

Je hebt ook een zeer mooie loopbaan bij de jeugdbrigade van de Antwerpse politie gehad waar je een gewaardeerd collega was.

Jef het leven tekende jou, je zoon Martin ging veel te vroeg van ons heen door een fataal ongeval, je andere zoon Stephan ging onlangs in juni van ons heen. Maar telkens rechtte je de rug en krabbelde je overeind. Je laatste strijd heb je verloren maar ook niet zonder ervoor te gaan tot de laatste ademtocht. Je laat een echtgenote, kleinkinderen en vele vele vrienden achter. Het ga je goed waar je ook bent, hopelijk vind je de rust die je verdient.